Historia SPSK nr 4 - Struktura organizacyjna szpitala

Nasza historia

 

Rotation of img222

DSC 1198

 

Powołana w 1950 r. Akademia Medyczna w Lublinie swoją bazę szpitalną początkowo opierała na obiektach PSK l, zlokalizowanego w pomieszczeniach istniejącego już w końcu XIX w. Szpitala im. Św. Wincentego a Paulo. Jednakże rosnące z każdym rokiem zapotrzebowanie w zakresie lecznictwa zamkniętego, potrzeba rozwoju bazy dydaktyczno-zabiegowej oraz oczekiwania i potrzeby społeczne stały się podstawą do starań, których celem stała się o budowa nowego szpitala klinicznego.

W 1951 r. dzięki skutecznym staraniom Władz Uczelni uzyskano zgodę Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego na budowę Zespołu Klinicznego „A" w dzielnicy Lemszczyzna.

Po opracowaniu założeń zamierzonej inwestycji oraz uzyskaniu ich zatwierdzenia przez Ministerstwo Zdrowia i Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego władze AM zleciły opracowanie dokumentacji projektowej. Wstępny projekt został zatwierdzony w 1954 r., a 18 maja 1956 r. Minister Zdrowia zatwierdził projekt techniczny Zespołu Klinicznego „A" na 660 łóżek, co umożliwiło zlecenie realizacji zadania Lubelskiemu Przedsiębiorstwu Budownictwa Przemysłowego jako generalnemu wykonawcy.

Prace związane z budową nowego szpitala rozpoczęły się w 1957 r. Obejmowały one Zespół Kliniczny „A" (szpital) oraz zaplecze gospodarcze o łącznej kubaturze 20 800 m3, w tym: kotłownię, garaże, magazyn materiałów łatwopalnych, zbiornik na wodę oraz portiernię. Drugim etapem ambitnego planu była budowa Zespołu Klinicznego „B" o kubaturze 165 000 m3 , którą zaplanowano na drugą połowę lat 60. XX wieku.

Decyzją Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej zakres prac został powiększony o budowę kolejnych obiektów, takich jak:

  • Zakład Anatomii Patologicznej i Medycyny Sądowej o kubaturze 28 850 m3,
  • hotele pielęgniarek o kubaturze 14 750 m3,
  • budynek mieszkalny o kubaturze 10 167 m3,

Łączna kubatura obiektów wzrosła więc do 239 558 m3.

W 1962 r., decyzją ówczesnego Rektora Akademii Medycznej prof. dr. hab. Mieczysława Stelmasiaka, powołana została dyrekcja szpitala, na której czele stanął - lek. med. Mieczysław Serewko. Do obowiązków dyrekcji należała między innymi współpraca z projektantem, wykonawcą, dokonywanie niezbędnych zmian i korekt, sukcesywne przejmowanie obiektów celem ich zagospodarowania oraz organizacja powstających klinik, zakładów, administracji i obsługi jednostki.

Rok 1964 był okresem przełomowym dla powstającego największego szpitala Lubelszczyzny. Zakończono wówczas budowę głównego obiektu szpitala i od tego czasu trwało sukcesywne zagospodarowywanie pomieszczeń. W dniu 31 marca 1964 r. do Kliniki Chorób Wewnętrznych, która jako pierwsza z klinik rozpoczęła swoją działalność przyjęto pierwszych chorych. Następną była Klinika Neurologii, która do nowej siedziby przeniosła się 7 maja 1964 r. W lipcu pozostałe kliniki zostały przeniesione do nowych pomieszczeń.

22 lipca 1964 r. odbyło się uroczyste otwarcie szpitala z udziałem władz państwowych i wojewódzkich. Było ono potwierdzeniem pełnej gotowości funkcjonalnej i organizacyjnej placówki do świadczenia usług leczniczych i dydaktycznych. Nowoutworzona placówka stała się bazą szpitalną dla Akademii Medycznej w Lublinie. Funkcjonowało wówczas 15 jednostek organizacyjnych, dysponujących 660 łóżkami, 3 salami wykładowymi dla studentów oraz Ośrodkiem Naukowo-Badawczym AM.

Jednostki organizacyjne, które weszły w skład szpitala

Zgodnie z założeniami projektowymi w skład szpitala weszły następujące jednostki organizacyjne:

  • I Klinika Chirurgii z wydzielonym 30-łóżkowym oddziałem urologicznym - 120 łóżek,
  • I Klinika Chorób Wewnętrznych - 80 łóżek,
  • II Klinika Chorób Wewnętrznych - 120 łóżek,
  • I Klinika Położnictwa i Chorób Kobiecych – 153 łóżka (w tym Oddział Noworodków liczący 51 łóżek oraz Oddział Wcześniaków- 20 łóżek),
  • Klinika Neurologii - 60 łóżek,
  • Klinika Laryngologii - 62 łóżka,
  • Klinika Ortopedii - 65 łóżek,
  • Oddział Leczniczego Usprawniania (bezłóżkowy),
  • Trakt Operacyjny,
  • Zakład Radiologii,
  • Centralne Laboratorium,
  • Apteka,
  • Izby Przyjęć: Ogólna i Ginekologiczno-Położnicza,
  • Poliklinika z 12 poradniami przyklinicznymi,
  • Zakład Anatomii Patologicznej (od 1965 r.).

W obiekcie zlokalizowano 3 sale wykładowe dla studentów – wśród nich dwie dysponujące 150 miejscami oraz jedną dysponującą - 230 miejscami, a także Ośrodek Naukowo-Badawczy AM. W kolejnych latach znalazły się tam:

  • w 1968 r. - Zakład Fizyki AM oraz
  • w 1967 r. - Warsztaty Ortopedyczne

Zaplecze gospodarcze szpitala stanowiły 2 kuchnie przygotowujące posiłki dla pacjentów, kuchnia dla pracowników, stołówka, pralnia, szwalnia oraz zespół magazynów.

Zaplecze techniczne, którego zadaniem było utrzymanie ciągłości ruchu dla prawidłowego stanu obiektów, urządzeń, instalacji oraz aparatury, stanowiły warsztaty konserwacyjno-naprawcze, kotłownia, hydrofornia wraz z dwoma studniami głębinowymi i agregat prądotwórczy.

Dokonujący się postęp nie tylko w zakresie metod leczenia, ale również diagnostyki, jak też zmieniające się wymogi stawiane pomieszczeniom, instalacjom i urządzeniom zakładów opieki zdrowotnej wymusiły, już od pierwszych chwil powstania szpitala, potrzebę modernizacji, zmian i ciągłych dostosowań do nowych, zmieniających się warunków. W sposób ciągły dostosowaniu ulegać musiała struktura organizacyjna szpitala. Sprawiało to, że szpital z każdym rokiem dzięki wysiłkom i pracy wielu osób zyskiwał nowy, coraz bardziej, jak na owe czasy nowoczesny blask.

Zmiany organizacyjne

  • Do najistotniejszych zmian modernizacyjnych i dostosowawczych przeprowadzonych w ciągu 50-lecia istnienia naszej placówki należy wymienić następujące po sobie wydarzenia:
  • Utworzenie jako pierwszego na Lubelszczyźnie i jednego z pierwszych w kraju Oddziału Anestezjologii w 1964 roku.
  • Utworzenie 20-łóżkowego Oddziału Rehabilitacji w 1966 r., i powiększenie w 1968 r. jego bazy łóżkowej do 35 łóżek.
  • Kolejnym etapem rozwoju szpitala było otwarcie w 1968 r. 4-łóżkowego Oddziału Intensywnej Opieki Medycznej.
  • W tym samym roku w I Klinice Chorób Wewnętrznych (później Klinika Kardiologii) utworzono liczący 17 łóżek Oddział Intensywnej Opieki Kardiologicznej.
  • W 1969 r. w specjalnie do tego celu zaadaptowanych pomieszczeniach rozpoczęła działalność Samodzielna Pracownia Radioizotopowa, która została w 1990 r. przemianowana na Zakład Medycyny Nuklearnej.
  • W 1972 r. oddano do użytku nowy obiekt o kubaturze 12 602 m3, przeznaczony dla Kliniki Chorób Płuc i Gruźlicy. Wśród dostępnych w nim 90 łóżek, 60 łóżek przeznaczono dla chorych leczonych na gruźlicę, a 30 dla chorych na inne schorzenia płuc.
  • Z uwagi na rosnące potrzeby Oddziału Intensywnej Opieki Medycznej w 1974 r. wy-remontowano pomieszczenia, zwiększając liczbę stanowisk terapeutycznych do 8.
  • W 1976 r. w Samodzielnej Pracowni Serca i Naczyń Instytutu Radiologii (obecnie Zakład Radiologii Zabiegowej) w wyniku działań inwestycyjnych zmodernizowano pomieszczenia oraz dobudowano obiekt o kubaturze 218 m3, co pozwoliło na zainstalowanie nowoczesnej jak na tamte czasy aparatury służącej do diagnostyki i terapii pacjentów.
  • Z uwagi na potrzeby klinik, zmierzające do zintensyfikowania procesu leczenia pacjentów oraz skrócenia ich pobytu w szpitalu, w drugiej połowie lat 70., w trakcie przeprowadzanych remontów przebudowano część pomieszczeń klinik celem utworzenia pododdziałów intensywnej opieki pooperacyjnej. I tak kolejno powstały:
    - w Klinice Chirurgii Ogólnej 8-łóżkowy oddział wyposażony w aparaturę monitorującą,
    - w Klinice Chirurgii Klatki Piersiowej 4-łóżkowy (w 1990 r. rozbudowany o pomieszczenia na II piętrze do 8-łóżkowego),
    - w Klinice Hematologii utworzono oddział do leczenia chorych z obniżoną odpornością na zakażenia, a w 1995 r. utworzono wyizolowany Oddział Przeszczepu Szpiku,
    - w Klinice Laryngologii wyodrębniono 6-łóżkowy oddział intensywnego nadzoru pooperacyjnego w 1981 r.,
    - w Klinice Neurologii utworzono 8-łóżkowy oddział dla ciężko chorych pacjentów oraz pacjentów po udarze mózgu w 1996 r.,
    - w Klinice Ortopedii 6-łóżkowy oddział nadzoru pooperacyjnego powstał w trakcie remontu kliniki w 2000 r.

W 1978 r. rozpoczęto budowę, a w 1982 r. przekazano do użytku gmach Polikliniki o kubaturze 9045 m3, do którego przeniesiono z głównego budynku szpitala imponującą liczbę - 26 poradni. W 1984 r. nadano Poliklinice imię pierwszego dyrektora szpitala inicjatora jej budowy, dr Mieczysława Serewko zmarłego 8 marca 1979 r.

W sierpniu 1979 r. na stanowisko dyrektora został powołany doc. dr hab. Michał Bokiniec, który swoją funkcję sprawował do lipca 1981 r. Kolejnym dyrektorem szpitala został powołany z dniem 17 listopada 1981 r. w wyniku przeprowadzonego konkursu dr med. Marian Przylepa. Warto tutaj zaznaczyć, że pełniący nieprzerwanie od ponad 30 lat swoją funkcję - dyrektor Marian Przylepa, jest najdłużej urzędującym dyrektorem szpitala w Polsce, co w doskonały sposób ukazuje jego menedżerski talent i profesjonalne podejście do zarządzanego szpitala i ludzi w nim zatrudnionych.

Po przeniesieniu poradni do nowego obiektu przystąpiono do adaptacji zajmowanych dotąd przez nie pomieszczeń na potrzeby lecznictwa zamkniętego.

  • W 1982 r. dla Oddziału Rehabilitacji przekazano obiekt o kubaturze 8346 m3 i powierzchni 1744 m2, w którym zlokalizowano salę gimnastyczną oraz basen z zapleczem higieniczno-sanitarnym.
  • W sierpniu 1983 r. uruchomiono 12-łóżkowy Oddział Kliniki Chirurgii Klatki Piersiowej (powiększony o 68 m2 dzięki nadbudowie zrealizowanej w roku 1990).
  • 18-łóżkowy Oddział Chorób Wewnętrznych pierwszych pacjentów przyjął w lu-tym 1984 r. (w 1995 r. nastąpiło przekształcenie oddziału w Klinikę Endokrynologii).
  • W lutym 1985 r. przeniesiono do nowych pomieszczeń Klinikę Nefrologii, rozbudowano jednocześnie stację dializ z 7 do 12 stanowisk.
  • W 1985 r. oddano do użytku bloku B, w którym pomieszczenia znalazły dysponująca 60 łóżkami Klinika Neurochirurgii, oraz 52-łóżkowy Oddział Rehabilitacji.
  • W 1988 r. w miejsce Oddziału Rehabilitacji powołano Klinikę Rehabilitacji.
  • W tym samym roku uruchomiono w naszym szpitalu pierwszą w regionie Pracownię Tomografii Komputerowej.
  • W 1988 r. przekazano do użytku diagnostyczno-operacyjne zaplecze Kliniki Neurochirurgii, tzw. blok A.
  • Również w 1988 r. przeniesiono z PSK l do naszego szpitala Klinikę Chirurgii Naczyń, dla której wyremontowano pomieszczenia zajmowane dotąd przez Klinikę Nefrologii.
  • W 1990 r. wyposażono szpital w nowoczesny system zaopatrzenia w tlen medyczny poprzez montaż zgazowywacza do ciekłego tlenu oraz przekazano do użytkowania służbom technicznym obiekt nowej tlenowni.
  • W 1993 r. dokonano modernizacji przyszpitalnej kotłowni, co umożliwiło zastosowanie gazu ziemnego jako paliwa podstawowego.
  • W listopadzie 1996 r. przekazano do użytkowania pierwszą w regionie instalację do likwidacji szpitalnych odpadów niebezpiecznych wraz z systemem oczyszczalni spalin. Zainstalowane urządzenia o wydajności 2500 kg/dobę sfinansowano ze środków pozyskanych z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska.
  • W tym samym roku uruchomiono w Klinice Kardiologii pierwszą w regionie pracownię hemodynamiki.
  • Od lipca 1997 r. szpital przejął do eksploatacji nowoczesny obiekt pralni wyposażony w najnowsze urządzenia pralnicze, oddzielone barierą higieniczną. Maksymalna wydajność zainstalowanych urządzeń - 160 ton/miesiąc.
  • Rok 1998 to czas, który zapisał się w historii naszej placówki kilkoma doniosłymi wydarzeniami, takimi m.in. jak:
    otwarcie pierwszej w regionie Kliniki Kardiochirurgii. 15-łóżkowa, wyposażona w nowoczesną aparaturę diagnostyczną i terapeutyczną Klinika dysponując dwoma salami operacyjnymi była w stanie wykonywać 500-800 zabiegów kardiochirurgicznych rocznie.
  • Drugim bardzo ważnym dla szpitala wydarzeniem było uruchomienie w Zakładzie Radiologii Zabiegowej pracowni diagnostyki metodą rezonansu magnetycznego.
  • W 1999 r. rozpoczęła pracę Centralna Sterylizatornia, której wyposażenie w znacznej części zostało sfinansowane ze środków Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej.
  • W 2001 r. Zakład Radiologii Lekarskiej otrzymał nowy tomograf komputerowy.
  • W tym samym roku zainstalowano w miejsce prawie 40-letniego nowy agregat prądotwórczy.
  • W 2003 r. Klinikę Kardiologii wyposażono w drugi aparat do koronarografii i koronaroplastyki serca.
  • W 2004 roku przeniesiono do SPSK Nr 1 w Lublinie Klinikę Hematoonkologii i Transplantacji Szpiku, a uruchomiono nowy Oddział Chirurgii Naczyń, który kilka lat wcześniej został zlikwidowany i przeniesiony również do SPSK Nr 1.
  • W latach 2004-2005 gruntownie zmodernizowano Klinikę Kardiologii uzyskując duży wysokospecjalistyczny oddział z pracownią hemodynamiczną, pracownią stymulatorową oraz z intensywną opieka kardiologiczną.
  • W 2005 roku zmodernizowano znajdujący się w Zakładzie Radiologii Lekarskiej tomograf komputerowy, dzięki czemu Szpital wszedł w posiadanie 64-rzędowego aparatu, będącego jednym z pierwszych i najnowocześniejszych tomografów w Polsce,
  • W 2005 roku powołana została poradnia podstawowej opieki zdrowotnej
  • W 2006 roku dokonano kompleksowej modernizacji Kliniki Chirurgii Ogólnej, tworząc w jej strukturze nowoczesną salę operacyjną, zaplecze spełniające wymagania do prowadzenia działalności w zakresie transplantologii oraz stanowiska pooperacyjne.
  • W tym samym okresie wyremontowano pozyskane pomieszczenia i przeniesiono tam Klinikę Gastroenterologii tworząc w niej nową Pracownię Endoskopową. Dzięki temu powiększono Klinikę Kardiochirurgii, która obecnie zajmuje całe piętro jednego skrzydła szpitala. Zwiększyła się baza łóżkowa wysokospecjalistycznego oddziału przy jednoczesnym wydzieleniu 10-cio łóżkowego oddziału pooperacyjnego.
  • W 2007 roku Szpital uruchomił drugą pracownię tomografii komputerowej oraz przeprowadził ucyfrowienie analogowych aparatów rentgenowskich.
  • W 2009 roku utworzono i uruchomiono drugą pracownię rezonansu magnetycznego z nowoczesnym aparatem o mocy 1,5 T
  • W tym samym roku włączono w strukturę Szpitala Zakład Medycyny Nuklearnej, będący do tej pory jednostką organizacyjną Uczelni.
  • W roku 2011 przeprowadzono modernizację Kliniki Ginekologii wraz z salą zabiegową
  • W 2012 roku uruchomiono w Szpitalu Pracownię Pozytonowej Emisyjnej Tomografii z najnowocześniejszym aparatem PET-CT - łączącym w sobie dwa aparaty, tj. PET i TK.
  • W roku 2012 i 2013 uruchomiono dwie nowe całkowicie zmodernizowane pracownie RTG wyposażone w nowoczesne cyfrowe aparaty rentgenowskie.
  • Dzięki pozyskanym środkom unijnym, wspartym środkami z Ministerstwa Zdrowia oraz środkami własnymi Szpital zrealizował w ostatnim okresie (w latach 2006-2014) kilka dużych, kompleksowych i gruntownych inwestycji, dzięki którym m.in. uzyskano następujące efekty:
  • Modernizację Bloku Operacyjnego Kliniki Neurochirurgii – tworząc 3 nowoczesne sale operacyjne z salą wybudzeń.
  • Modernizację Kliniki Neurochirurgii w zakresie bazy łóżkowej, w tym szczególnie utworzenie 10 stanowisk pooperacyjnych spełniających najwyższe standardy i zapewniających bezpieczeństwo i właściwą opieka nad pacjentem po zabiegu.
  • Całkowitą przebudowę Szpitalnego Oddziału Ratunkowego – dzięki czemu powstał nowoczesny, spełniający wszystkie normy i światowe standardy oddział, na bazie którego funkcjonuje jedyne w województwie Centrum Urazowe.
  • Modernizację Kliniki Chirurgii Klatki Piersiowej
  • Modernizację Kliniki Pneumonologii – kompleksowa modernizacja całego budynku z jednoczesnym utworzeniem Oddziału Onkologii i Chemioterapii i Ośrodka Dziennego Podawania Chemioterapii.
  • Modernizację Kliniki Ortopedii i Traumatologii
  • W dniu 27 września 2013 r. oddano do użytkowania i uroczyście otwarto nowy budynek Bloku Operacyjnego, z 12 salami operacyjnymi wraz z salami wybudzeń zlokalizowanymi na dwóch piętrach oraz 21 łóżkowym Oddziałem Intensywnej Terapii i Centralną Sterylizacją dla potrzeb całego Szpitala.
  • W tym roku przeprowadzono również gruntowny remont holu głównego, będącego wizytówką Szpitala, nadając mu nowy wygląd i nowy charakter. Wprowadzono nowoczesne i bardzo estetyczne elementy, które zastąpiły siermiężny wieloletni wystrój głównego ciągu komunikacyjnego szpitala.

Struktura organizacyjna szpitala

Według stanu na 01.01.2014 r. w ramach struktur organizacyjnych szpitala działają następujące kliniki, zakłady i komórki organizacyjne:

Kliniki:

  • Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii (6 łóżek)
  • Klinika Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Leczenia Żywieniowego (44 łóżka)
  • Oddział Chirurgii Naczyniowej (20 łóżek)
  • Klinika Chirurgii Klatki Piersiowej (26 łóżek)
  • Klinika Pneumonologii, Onkologii i Alergologii (70 łóżek)
  • Klinika Endokrynologii (25 łóżek)
  • Klinika Gastroenterologii z Pracownią Endoskopową (27 łóżek)
  • Klinika Ginekologii (24 łóżka)
  • Klinika Ginekologii Operacyjnej (38 łóżek)
  • Klinika Kardiologii (80 łóżek)
  • Klinika Kardiochirurgii (31 łóżek)
  • Klinika Nefrologii (21 łóżek)
  • Klinika Neurochirurgii i Neurochirurgii Dziecięcej (54 łóżka)
  • Klinika Neurologii (53 łóżka)
  • Klinika Ortopedii i Traumatologii (66 łóżek)
  • Klinika Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej (28 łóżek)Klinika Położnictwa i Perinatologii (87 łóżek)
  • Klinika Ortopedii i Rehabilitacji (48 łóżek)
  • Klinika Reumatologii i Układowych Chorób Tkanki Łącznej (32 łóżka)
  • Klinika Urologii i Onkologii Urologicznej (30 łóżek)
  • Szpitalny Oddział Ratunkowy

Zakłady:

  • Zakład Radiologii Zabiegowej i Neuroradiologii
  • Zakład Fizjoterapii
  • Zakład Radiologii i Medycyny Nuklearnej

Pracownie:

  • Pracownia Endoskopii Przewodu Pokarmowego
  • Pracownia Bronchoskopii
  • Pracownia EEG
  • Pracownia Ultrasonografii
  • Pracownia Hemodynamiki
  • Pracownia Elektrofizjologii
  • Pracownia Stymulatorowa

Pozostałe komórki organizacyjne działalności podstawowej działające w strukturze szpitala:

  • Poradnia POZ
  • Poradnia Pielęgniarki środowiskowej-rodzinnej
  • Poradnia Położnej środowiskowej-rodzinnej
  • Ośrodek kwalifikujący do przeszczepiania nerek
  • Ośrodek Rehabilitacji Dziennej
  • Zespół Domowego Leczenia Tlenem
  • Dział Nadzoru Sanitarno – Epidemiologicznego
  • Dział Sterylizacji
  • Apteka
  • Pracownia Serologiczna
  • Bank Krwi
  • Blok Operacyjny
  • Blok Operacyjny Ginekologii
  • Blok Operacyjny Neurochirurgiczny
  • Zespół Domowej Dializoterapii Otrzewnowej
  • Poliklinika
  • Izby Przyjęć

Pion administracyjny:

  • Dział Administracyjno-Gospodarczy
  • Dział Zamówień Publicznych i Marketingu
  • Dział Kadr i Płac
  • Dział Ekonomiczny
  • Dział Finansowo-Księgowy
  • Dział Inwentaryzacji
  • Dział Dokumentacji Chorych i Statystyki Medycznej
  • Dział Informatyki
  • Dział Żywienia i Dietetyki.
  • Archiwum Centralne
  • Kancelaria
  • Zespół Radców Prawnych
  • Audytor wewnętrzny
  • Pełnomocnik ds. Praw Pacjenta

Pion obsługi:

  • Dział Usług Niemedycznych (pralnia).

Pion techniczny:

  • Dział Aparatury Medycznej
  • Dział Eksploatacji
  • Dział Gospodarki Cieplnej
  • Dział Elektryczny
  • Dział Przygotowania i Nadzoru Remontów

Rozbudowa bazy lokalowej, zakupy nowoczesnej aparatury wprowadzającej nowoczesne metody diagnostyczne powodowały nie tylko zmianę stanu bazy łóżkowej (z 660 łóżek, którymi szpital dysponował w 1964 roku, do 810 łóżek w 2014 roku), ale również zmiany w zatrudnieniu, które na przestrzeni 50-lecia w wybranych latach wyglądały następująco (Tabela 1):

Tabela 1.
Lp Grupa zawodowa personelu 1964 1984 1988 1998 2003 2013
1. Lekarze medycyny 51 91 121 177 204 162
2. Lekarze medycyny, nauczyciele akademiccy-niepełnozatrudnieni       273 161 284
3. Lekarze stażyści i rezydenci         100 208
4. Lekarze dentyści 3 2 2      
5. Inny personel z wyższym wykształceniem 22 46 48 53 37 43
6. Farmaceuci - 23 23 15 6 7
7. Średni personel medyczny, w tym pielęgniarki i położne 319 778 922 1098 1057 1329
175 654 564 851 848 1009
8. Niższy personel 212 240 278 352 194 284
  Razem personel działalności podstawowej 607 1180 1394 1695 1598 2033
9. Pracownicy administracyjno - biurowi 58 83 101 101 93 139
10. Pracownicy obsługi 226 268 266 208 164 245
  Ogółem pełnozatrudnieni 891 1531 1761 2004 1755 2417
  Ogółem niepełnozatrudnieni, w tym nauczyciele akademiccy       368 319 326
  Razem wszyscy pracownicy 891 1531 1761 2372 2074 2743

Ilość świadczonych usług w minionym 50-leciu obrazuje tabela 2, w której podano dane o wykorzystaniu łóżek szpitalnych i świadczonych poradach w Poliklinice:

Rok

Łóżka rzeczywiste stan w dniu

31 grudnia

Wskaźnik wykorzystania łóżek

(w %)

Ś—redni okres pobytu

(dni)

Liczba pacjentów leczonych w szpitaluLiczba porad w PolikliniceLiczba udzielanych porad w izbach przyjęćNoworodki żywo urodzone
1964 660 85,5 15,9 6 646 23 188 3 240 992
1965 660 97,4 16,7 14 061 66 159 5 253 2 214
1966 690 98,6 16,9 14 557 108 764 6 830 2 314
1967 712 94,3 16,8 14 320 110 414 10 532 2 018
1968 747 94,2 16,3 14 645 91 255 9 625 2 291
1969 747 99,8 16,4 15 408 98 224 12 520 2 735
1970 747 100,8 16,6 15 368 89 029 6 775 2 436
1971 747 100,2 14,9 17 240 92 402 8 281 2 721
1972 842 101,5 15 19 338 119 723 10 287 2 998
1973 842 103,2 14,6 20 572 108 514 10 626 2 932
1974 845 103,3 14,2 21 404 122 190 13 072 3 289
1975 845 101,6 13,7 21 863 130 181 11 607 3 320
1976 845 101,1 13,1 22 849 125 480 11 477 3 810
1977 845 100,9 12,7 23 590 138 054 11 206 3 464
1978 845 101,2 12,8 23 411 142 944 14 480 2 525
1979 868 105,8 12,4 25 608 146 422 13 330 3 059
1980 868 102,2 11,9 25 702 138 680 13 149 2 775
1981 868 98,1 11,2 27 190 136 622 12 186 3 352
1982 868 95,1 11 27 325 137 345 16 455 3 121
1983 880 91,4 11 26 636 149 577 17 297 2 796
1984 898 90,6 11 26 344 156 739 21 604 2 743
1985 898 95 10,4 27 366 151 702 22 010 2 515
1986 981 92 10 28 009 148 708 21 503 2 295
1987 1 007 93,4 10 28 920 148 010 13 747 2 489
1988 1 007 95,7 10 29 592 151 521 20 319 2 390
1989 1 011 86,7 10,4 30 684 138 904 17 976 2 537
1990 1 011 89,6 10,5 31 379 142 529 17 929 2 592
1991 1 011 91,7 10,4 32 644 144 172 15 091 2 371
1992 1 020 91,8 9,9 34 208 134 502 17 509 2 041
1993 1 020 90,3 9,4 35 654 142 441 16 941 2 422
1994 1 020 89,3 9,2 36 253 141 771 19 477 2 446
1995 1 005 87,2 11,5 27 843 138 034 20 496 1 819
1996 1 005 87,2 10,7 29 973 136 241 20 539 2 557
1997 1 005 87,1 10,8 29 670 131 620 19 488 2 612
1998 985 89,7 11 29 285 145 890 21 954 2 323
1999 985 90,1 10,1 32 144 109 806 15 009 2 276
2000 985 89,8 10,2 31 535 137 822 17 713 2 388
2001 985 91,1 10,1 32 331 148 471 17 759 2 498
2002 985 88,8 9,1 35 003 134 785 19 830 2 503
2003 903 91,4 8,8 35 469 135 315 22 672 2 339
2004 878 86,3 8,2 33 543 150 242 21 054 2 384
2005 889 91 7,9 35 156 148 254 24 880 2 790
2006 873 90,7 7,5 36 020 149 837 24 931 2 674
2007 873 91,5 7,2 39 558 141 449 28 057 2 808
2008 873 95,8 7,3 40 486 143 549 35 736 2 537
2009 873 96,5 7,1 41 775 146 598 36 852 2 787
2010 858 96,2 7 40 635 137 396 36 300 2 816
2011 843 97,7 6,5 40 258 132 636 39 729 2 794
2012 841 94,7 6,6 42 199 132 959 45 803 2 811
2013 810 95,5 6,3 42 918 131 505 44 603 2 609
RAZEM 1 414 587 6 508 575 935 739 130 328

Dzięki wspólnym wysiłkom zarówno byłych jak i obecnych pracowników, SPSK Nr 4 jest nowoczesnym i największym szpitalem Lubelszczyzny oraz jedną z największych placówek w Polsce. Szpital dysponujący 810 łóżkami rozmieszczonymi w 21 wysokospecjalistycznych Klinikach i Oddziałach szpitalnych, w których leczy się rocznie ponad 43 tys. pacjentów, a w Poliklinice i Szpitalnym Oddziale Ratunkowym udzielanych jest ponad 180 tys. porad jest placówką, którą coraz częściej wybierają nie tylko mieszkańcy Lubelszczyzny, ale również chorzy z innych rejonów Polski, a także coraz częściej obywatele z innych krajów członkowskich Unii Europejskiej.

Historia naszego szpitala jak pisał kiedyś jeden z filozofów – "jest świadkiem czasów, światłem prawdy, życiem pamięci i nauczycielką życia". Dla wielu z nas SPSK Nr 4 to przecież drugi dom, w którym spędziliśmy, spędzamy lub spędzimy sporą część naszego życia. Ci, którzy "byli" – budowali. Ci, którzy "są" – budują, a Ci, którzy "będą" – będą budowali i tworzyli dalszą historię naszego szpitala.

Z okazji 50-lecia szpitala na usta ciśnie się łacińska sentencja - Vivat, crescat, floreat!